De laatste dagen van onze derde week.
Woensdag kregen we dan eindelijk te horen dat we echt aan de slag kunnen bij de JTV. Jippie! We zullen vrijdag van start gaan op de Kennedyschool, een school voor kinderen die doof of slechthorend zijn. Een uitdaging, maar des te leuker.
Donderdag was een nationale feestdag, Divali, dus weer een vrije dag en een reden om met de Bakra's op stap te gaan. We zijn naar het onafhankelijkheidsplein gelopen, maar daar bleek nog niets te beleven te zijn in de middag. Dan maar door naar de Waterkant om een drankje te doen en s'avonds heerlijk gegeten bij t' Vat.
Vrijdag was dus onze eerste stagedag en we mochten gelijk aan de slag! Voor we het wisten was Sarissa een vulling aan het maken in een diep carieuze ('gaatje') kies en zat Reinie een schattig twee-jarige meisje poetsles te geven. Na een ochtendje hard werken gingen we door naar een aantal tandartsen om interviews af te nemen. Nu nog maar 1 en dat deel van ons onderzoek is afgerond!
Nu begon het weekend te naderen en wilden we eigenlijk toch wel weer de drukke stad uit en de prachtige natuur van Suriname in. Dus Sarissa besloot een telefoontje naar tandarts Terborg te plegen. En ja hoor, morgen zullen we om zes uur vertrekken naar het Stuwmeer!
Het Stuwmeer en Bongo Island.
De dag begon vroeg, maar het was het allemaal waard. Voor we het wisten zaten we weer in een korjaal met een heerlijk windje en de zon op ons gezicht richting Terborg's paradijs (Bongo Island). Deze keer wel met zwemvesten aan, want het stuwmeer is iets ruwer dan de Surinamerivier. De omgeving was prachtig. We werden omringd door takken, die uit het water staken en uitzicht op hoge bergen.
Bij aankomst op het eiland werden we ontvangen door een heerlijke maaltijd en begonnen we met een wandeling over het eiland. Al snel ontdekten we dat we deze keer geen last zullen hebben van rotsen, maar van drijfzand! Wat een smerig gevoel.
Al liggend in het water waren we aan het genieten van de prachtige omgeving en beseften we ons hoe goed wij het hier hebben. We kunnen niet begrijpen hoe tandheelkunde studenten, of studenten in het algemeen, niet kunnen kiezen voor een buitenlandstage. Wat een ervaringen!
Tandarts Terborg was gedurende de dag bezig geweest met het opzetten van een kamp, bestaande uit twee hangmatten en tenten. Sarissa besloot te gaan overnachten in de hangmat en Reinie in de tent. Sarissa heeft gedurende de nacht niet al te veel uurtjes geslapen. Haar angst voor donkerte en wilde dieren was haar toch te groot, maar ze heeft het volgehouden en was blij toen de zon op kwam. Reinie heeft daarentegen heerlijk geslapen.
Na het ontbijt hebben we aapjes gespot op het eiland en zijn we gaan vissen, want dat konden we natuurlijk niet missen (volgens Terborg). En hij had gelijk, vissen is leuk! Hahaha dat hadden wij nooit gedacht. Reinie begon en na drie worpen had ze haar Tukunari (soort baars) al gevangen. Talentje! Sarissa daarentegen heeft er drie uur over gedaan, maar des te blijer toen ze eindelijk beet had. En niet zomaar een vis, een levensgevaarlijke Piranha.
Met een voldaan en gelukkig gevoel zijn we aan het eind van de middag begonnen aan onze terugreis naar Paramaribo!
Tandarts Terborg, wederom bedankt!
maandag 27 oktober 2014
dinsdag 21 oktober 2014
'Jullie zijn toch van tv?'
17 oktober
Reinie was vandaag jarig, maar toch waren we vandaag weer lekker bezig met ons onderzoek. Een aantal interviews, hier een tandarts, daar een tandarts en voor we het wisten was de middag al weer voorbij. Om een beetje in de verjaardagsstemming te blijven haalden we een McFlurry bij de McDonalds. Daarnaast hadden we in de avond een gezellige bbq gepland om de verjaardag te vieren. Wij hadden voor stokbrood, salade en hamburgers gezorgd. De rest nam z'n eigen vlees en drinken mee. Het was een erg gezellige avond en Reinie voelde zich toch nog een beetje jarig.
18 oktober
Suzanne (dentalcare everywhere) kwam ons al vroeg in de ochtend opzoeken, zodat ze met ons haar laatste dag in Paramaribo kon doorbrengen. We lieten haar de Grote Markt zien, genoten van een schaafijs op de hoek van de straat en aten deze op bij de Waterkant. Uiteraard kon een bezoek aan I Love Su niet ontbreken. Als afsluiting lunchten we bij Zus & Zo waar we nog lekker napraten over Boto Pasi. 's Avonds is Sarissa met de bakra's (als verkorte versie van 'Groep Nederlandse vrienden/studenten') gaan weerwolven. Echt lachen, een leuk, maar frustrerend, spel. Reinie chillde een avondje op de bank met Netflix.
19 oktober
Deze dag is in één woord samen te vatten: studiedag. We zullen er ook niet meer woorden aan verspillen. Hoogtepunten van de dag: De 7,5 km die Sarissa samen met Andrea om zes uur 's ochtends heeft hardgelopen. Andrea's Nederlandse Appeltaart. HEERLIJK! En 's avonds hadden we een echte Surinaamse bbq van Winnie (zoon van huisbaas). De stroom viel echter twee keer uit, dus wat we eigenlijk gegeten hebben weten we niet. Het was als het goed is kip die naar spareribs smaakte en nasi. Ook genoten we van onze eerste Borgoe-cola. Dat was dus lekker slapen daarna.
20 oktober
's Ochtends hadden we een afspraak bij de JTV waaruit bleek dat we waarschijnlijk vrijdag echt slag kunnen gaan. GOED NIEUWS! De rest van de dag werd gevuld met tandartsbezoek. Bij één van onze bezoeken werden we zowaar herkend! De tandarts vertelde dat hij ons op tv had gezien bij het interview over Dentalcare everywhere in Boto Pasi. Helaas kunnen wij dit fragment niet terug vinden anders hadden we het graag met jullie gedeeld.
21 oktober
De hele dag werd wederom gevuld met tandartsenbezoek, maar we beginnen inmiddels al wel resultaten te zien. We hebben inmiddels 44 vragenlijsten verspreid en bijna de helft al weer opgehaald. Ook hebben we al zes interviews afgenomen. 's Avonds ging Reinie met Leonie en Andrea baantjes trekken in het zwembad, want al dat fietsen in 35 graden is uiteraard nog niet genoeg beweging op een dag.
Dit keer niet veel foto's, maar toch het bekijken waard!
Reinie was vandaag jarig, maar toch waren we vandaag weer lekker bezig met ons onderzoek. Een aantal interviews, hier een tandarts, daar een tandarts en voor we het wisten was de middag al weer voorbij. Om een beetje in de verjaardagsstemming te blijven haalden we een McFlurry bij de McDonalds. Daarnaast hadden we in de avond een gezellige bbq gepland om de verjaardag te vieren. Wij hadden voor stokbrood, salade en hamburgers gezorgd. De rest nam z'n eigen vlees en drinken mee. Het was een erg gezellige avond en Reinie voelde zich toch nog een beetje jarig.
18 oktober
Suzanne (dentalcare everywhere) kwam ons al vroeg in de ochtend opzoeken, zodat ze met ons haar laatste dag in Paramaribo kon doorbrengen. We lieten haar de Grote Markt zien, genoten van een schaafijs op de hoek van de straat en aten deze op bij de Waterkant. Uiteraard kon een bezoek aan I Love Su niet ontbreken. Als afsluiting lunchten we bij Zus & Zo waar we nog lekker napraten over Boto Pasi. 's Avonds is Sarissa met de bakra's (als verkorte versie van 'Groep Nederlandse vrienden/studenten') gaan weerwolven. Echt lachen, een leuk, maar frustrerend, spel. Reinie chillde een avondje op de bank met Netflix.
19 oktober
Deze dag is in één woord samen te vatten: studiedag. We zullen er ook niet meer woorden aan verspillen. Hoogtepunten van de dag: De 7,5 km die Sarissa samen met Andrea om zes uur 's ochtends heeft hardgelopen. Andrea's Nederlandse Appeltaart. HEERLIJK! En 's avonds hadden we een echte Surinaamse bbq van Winnie (zoon van huisbaas). De stroom viel echter twee keer uit, dus wat we eigenlijk gegeten hebben weten we niet. Het was als het goed is kip die naar spareribs smaakte en nasi. Ook genoten we van onze eerste Borgoe-cola. Dat was dus lekker slapen daarna.
20 oktober
's Ochtends hadden we een afspraak bij de JTV waaruit bleek dat we waarschijnlijk vrijdag echt slag kunnen gaan. GOED NIEUWS! De rest van de dag werd gevuld met tandartsbezoek. Bij één van onze bezoeken werden we zowaar herkend! De tandarts vertelde dat hij ons op tv had gezien bij het interview over Dentalcare everywhere in Boto Pasi. Helaas kunnen wij dit fragment niet terug vinden anders hadden we het graag met jullie gedeeld.
21 oktober
De hele dag werd wederom gevuld met tandartsenbezoek, maar we beginnen inmiddels al wel resultaten te zien. We hebben inmiddels 44 vragenlijsten verspreid en bijna de helft al weer opgehaald. Ook hebben we al zes interviews afgenomen. 's Avonds ging Reinie met Leonie en Andrea baantjes trekken in het zwembad, want al dat fietsen in 35 graden is uiteraard nog niet genoeg beweging op een dag.
Dit keer niet veel foto's, maar toch het bekijken waard!
donderdag 16 oktober 2014
Peperpot en Botopasi
Peperpot (11 okt)
Met een groep van 25 Nederlanders zijn we op de fiets in een lange sliert achter elkaar vertrokken naar Peperpot. De Surinamers zullen hun ogen uitgekeken hebben! Na 1 km fietsen laadden we onze fietsen over op een boot, want we moesten naar de overkant van de Suriname rivier. Aan de overkant aangekomen konden we verder met onze tocht van ongeveer 12 km. De zweetdruppels liepen over ons hele lichaam, maar het was het waard.
Peperpot is een voormalige koffieplantage, waar je nu door heen kunt wandelen of fietsen om de prachtige natuur te bekijken. De jungle heeft de plantage namelijk helemaal overwoekerd. We hoopten kapucijnapen (keskesi's) of luiaarden te zien, maar helaas. Was ook niet te verwachten met zo'n grote groep ;).
Na de tocht zijn we met een gedeelte van onze vaste groep gaan afkoelen in het zwembad en hebben we daarna met z'n allen roti gegeten. Het was weer een TOP dag!
Botopasi (12-16 okt)
Wauw wat een prachtige, indrukwekkende dagen! Samen met tandarts Terborg, Suzanne en Wouter (tandarts) zijn we gereisd naar Botopasi om daar kinderen tandheelkundige hulp te bieden. De reis bestond uit een autorit van 3 uur en daarna nog 3 uur met de boot. Dit lijkt lang, maar de tijd vloog voorbij. We hadden elkaar genoeg te vertellen en de omgeving was prachtig.
Toen we aankwamen bij Hotel Botpasi werden we hartelijk ontvangen door Corry, de eigenaresse. Zij heeft ons tijdens ons verblijf enorm ondersteund door het geven van elektriciteit en boottochtjes om de kinderen te halen en te brengen. Daarnaast wist zij veel van de omgeving en de lokale bevolking.
Wouter en Suzanne werken samen voor Dentalcare Everywhere, een particuliere stichting opgezet door Wouter Vriesman. Ze bieden gratis tandheelkundige hulp aan kinderen in gebieden waar deze hulp niet of nauwelijks aanwezig is. De afgelopen vier jaar zijn ze werkzaam geweest in Marokko en nu voor het eerst in Suriname. Naijb Amali heeft meegewerkt aan het project in Marokko en het is toen ook op tv geweest met het programma ' Waar is de Mol'. We waren vereerd dat wij deel uit mochten maken van hun project. We hebben ervaringen opgedaan die we nooit zullen vergeten.
Op de eerste dag zijn we naar de basisschool op Botopasi gegaan om de kinderen te ontmoeten. We hebben alle kinderen (190) gescreend op de ernst (goed, redelijk en slecht) van de gebitstoestand en poetsinstructies gegeven. Het was in het begin erg lastig om een onderscheid te maken tussen redelijk en slecht, omdat het in onze ogen bijna allemaal slecht was. We zouden ze het liefst allemaal behandelen, maar dat is niet mogelijk. Alleen de allerslechtste (waarbij de permanente dentitie was aangetast) konden we meenemen naar de overkant om tandheelkundige hulp te bieden. Onze tandheelkundige hulp bestond uit het polijsten, fluorideren en sealen van de tanden en kiezen, aanbrengen van ART restoraties en het verwijderen van kiezen en wortelresten.
Het viel ons op dat de kinderen hier de behandelingen beter verdraagden dan onze ervaringen in Nederland. De kinderen werkten goed mee tijdens de behandelingen en lieten veel toe zonder erg tegen te stribbelen.
Het behandelen van de kinderen gaf ons een goed gevoel, maar met de juiste preventie en mondhygiëne had veel van onze behandelingen voorkomen kunnen worden. Daarom hebben we ook veel tijd besteed aan het instrueren van de juffen over het belang van poetsen en hoe dit gedaan moet worden. Daarnaast hebben we ze voldoende tandenborstels en tandpasta's aangeboden.
Naast het bieden van tandheelkundige zorg hebben wij ook van de omgeving genoten. We hebben een bezoek gebracht aan het Marron museum, het dorp Botopasi en Kamaloea en het eiland Danpaati. De dorpen zijn erg primitief en hebben hun eigen kapitein en tradities. Het was erg mooi te zien hoe de bevolking daar samenleeft en voor elkaar zorgt. Het eiland Danpaati is een resort met een erg luxe uitstraling, waardoor wij het minder interessant vonden. Wel had het een heerlijk strand waar we konden afkoelen. Tijdens deze bezoeken werden we rondgeleid door Aien die, geboren en getogen in Botopasi, ons er veel over kon vertellen. Aien werd ook onderdeel van ons team tijdens het uitvoeren van de behandeling door het maken van prachtige foto's en verwende ons met heerlijke kokosnoten.
Tot slot zorgde hij voor avond entertainment bestaande uit een gezellig kampvuur en een spannende kaaimannentocht.
We hopen dat jullie ons enthousiasme kunnen ervaren in ons verhaal. Wij hebben genoten en zijn blij dat deze ervaring ons niet meer kan worden afgenomen.
Tandarts Terborg (Roel), Wouter, Suus, Corry en Aien heel erg bedankt!
Voor meer info over het hotel en de stichting kunnen jullie kijken op:
www.botopasi.com en www.dentalcareeverywhere.nl
Vergeet de foto's niet!
Met een groep van 25 Nederlanders zijn we op de fiets in een lange sliert achter elkaar vertrokken naar Peperpot. De Surinamers zullen hun ogen uitgekeken hebben! Na 1 km fietsen laadden we onze fietsen over op een boot, want we moesten naar de overkant van de Suriname rivier. Aan de overkant aangekomen konden we verder met onze tocht van ongeveer 12 km. De zweetdruppels liepen over ons hele lichaam, maar het was het waard.
Peperpot is een voormalige koffieplantage, waar je nu door heen kunt wandelen of fietsen om de prachtige natuur te bekijken. De jungle heeft de plantage namelijk helemaal overwoekerd. We hoopten kapucijnapen (keskesi's) of luiaarden te zien, maar helaas. Was ook niet te verwachten met zo'n grote groep ;).
Na de tocht zijn we met een gedeelte van onze vaste groep gaan afkoelen in het zwembad en hebben we daarna met z'n allen roti gegeten. Het was weer een TOP dag!
Botopasi (12-16 okt)
Wauw wat een prachtige, indrukwekkende dagen! Samen met tandarts Terborg, Suzanne en Wouter (tandarts) zijn we gereisd naar Botopasi om daar kinderen tandheelkundige hulp te bieden. De reis bestond uit een autorit van 3 uur en daarna nog 3 uur met de boot. Dit lijkt lang, maar de tijd vloog voorbij. We hadden elkaar genoeg te vertellen en de omgeving was prachtig.
Toen we aankwamen bij Hotel Botpasi werden we hartelijk ontvangen door Corry, de eigenaresse. Zij heeft ons tijdens ons verblijf enorm ondersteund door het geven van elektriciteit en boottochtjes om de kinderen te halen en te brengen. Daarnaast wist zij veel van de omgeving en de lokale bevolking.
Wouter en Suzanne werken samen voor Dentalcare Everywhere, een particuliere stichting opgezet door Wouter Vriesman. Ze bieden gratis tandheelkundige hulp aan kinderen in gebieden waar deze hulp niet of nauwelijks aanwezig is. De afgelopen vier jaar zijn ze werkzaam geweest in Marokko en nu voor het eerst in Suriname. Naijb Amali heeft meegewerkt aan het project in Marokko en het is toen ook op tv geweest met het programma ' Waar is de Mol'. We waren vereerd dat wij deel uit mochten maken van hun project. We hebben ervaringen opgedaan die we nooit zullen vergeten.
Op de eerste dag zijn we naar de basisschool op Botopasi gegaan om de kinderen te ontmoeten. We hebben alle kinderen (190) gescreend op de ernst (goed, redelijk en slecht) van de gebitstoestand en poetsinstructies gegeven. Het was in het begin erg lastig om een onderscheid te maken tussen redelijk en slecht, omdat het in onze ogen bijna allemaal slecht was. We zouden ze het liefst allemaal behandelen, maar dat is niet mogelijk. Alleen de allerslechtste (waarbij de permanente dentitie was aangetast) konden we meenemen naar de overkant om tandheelkundige hulp te bieden. Onze tandheelkundige hulp bestond uit het polijsten, fluorideren en sealen van de tanden en kiezen, aanbrengen van ART restoraties en het verwijderen van kiezen en wortelresten.
Het viel ons op dat de kinderen hier de behandelingen beter verdraagden dan onze ervaringen in Nederland. De kinderen werkten goed mee tijdens de behandelingen en lieten veel toe zonder erg tegen te stribbelen.
Het behandelen van de kinderen gaf ons een goed gevoel, maar met de juiste preventie en mondhygiëne had veel van onze behandelingen voorkomen kunnen worden. Daarom hebben we ook veel tijd besteed aan het instrueren van de juffen over het belang van poetsen en hoe dit gedaan moet worden. Daarnaast hebben we ze voldoende tandenborstels en tandpasta's aangeboden.
Naast het bieden van tandheelkundige zorg hebben wij ook van de omgeving genoten. We hebben een bezoek gebracht aan het Marron museum, het dorp Botopasi en Kamaloea en het eiland Danpaati. De dorpen zijn erg primitief en hebben hun eigen kapitein en tradities. Het was erg mooi te zien hoe de bevolking daar samenleeft en voor elkaar zorgt. Het eiland Danpaati is een resort met een erg luxe uitstraling, waardoor wij het minder interessant vonden. Wel had het een heerlijk strand waar we konden afkoelen. Tijdens deze bezoeken werden we rondgeleid door Aien die, geboren en getogen in Botopasi, ons er veel over kon vertellen. Aien werd ook onderdeel van ons team tijdens het uitvoeren van de behandeling door het maken van prachtige foto's en verwende ons met heerlijke kokosnoten.
Tot slot zorgde hij voor avond entertainment bestaande uit een gezellig kampvuur en een spannende kaaimannentocht.
We hopen dat jullie ons enthousiasme kunnen ervaren in ons verhaal. Wij hebben genoten en zijn blij dat deze ervaring ons niet meer kan worden afgenomen.
Tandarts Terborg (Roel), Wouter, Suus, Corry en Aien heel erg bedankt!
Voor meer info over het hotel en de stichting kunnen jullie kijken op:
www.botopasi.com en www.dentalcareeverywhere.nl
Vergeet de foto's niet!
vrijdag 10 oktober 2014
Alweer een week in Paramaribo!
Vandaag zijn we alweer een week in Paramaribo. De tijd vliegt voorbij! De afgelopen dagen hebben we hard gewerkt aan ons onderzoek. Op de fiets zijn we heel Paramaribo doorgegaan om bij alle tandartsen vragenlijsten af te geven. Dit betekent dus veel zweten en nog steeds af en toe verdwalen. De wegen zijn hier ook niet zo goed geasfalteerd als in Nederland, waardoor Reinie bij het afgeven van de eerste vragenlijst haar fiets al een lekke band opliep. Gelukkig kon Sarissa nog wel doorgaan. Het is erg leuk om langs de praktijken te gaan en verschillende tandartsen te spreken. Ze zijn erg aardig en allemaal bereid om aan ons onderzoek mee te werken. Tot nu toe hebben we al 30 vragenlijsten verspreid en 2 interviews afgenomen. Dus we zijn goed op weg!
Naast het werken aan het onderzoek is er natuurlijk ook genoeg tijd voor andere sportieve activiteiten en ontspanning. Zo is Sarissa samen met Andrea gaan hardlopen en met een deel van ons inmiddels ontstane vriendengroep gaan zwemmen. Het hardlopen is hier 10 keer zwaarder dus na 3,5 km was ze er wel klaar mee. Reinie heeft heerlijk liggen chillen in de hangmat met een boekje.
Ook is Sarissa voor de eerste keer meegegaan met de partybus met als eindbestemming een poolparty. Een unieke ervaring!
Vandaag (10-10) is een nationale feestdag in Suriname, de dag van de Marrons. Het is een belangrijke herdenkingsdag voor de Marrons uit Suriname en Frans-Guyana. Om dit te vieren waren er allemaal eettentjes in de Palmentuin en op het Onafhankelijkheidsplein. Hier hebben wij genoten van ons eerste echt Surinaamse gerecht, genaamd POM. Waaruit het bestaat weet ik niet, maar lekker was het wel.
Morgen staat er nog een fietstochtje (25km) naar Peperpot gepland en dan zullen we zondag vertrekken naar het binnenland (Botopasi)!
Vergeet de nieuwe 'kiekjes' niet te bekijken!
Naast het werken aan het onderzoek is er natuurlijk ook genoeg tijd voor andere sportieve activiteiten en ontspanning. Zo is Sarissa samen met Andrea gaan hardlopen en met een deel van ons inmiddels ontstane vriendengroep gaan zwemmen. Het hardlopen is hier 10 keer zwaarder dus na 3,5 km was ze er wel klaar mee. Reinie heeft heerlijk liggen chillen in de hangmat met een boekje.
Ook is Sarissa voor de eerste keer meegegaan met de partybus met als eindbestemming een poolparty. Een unieke ervaring!
Vandaag (10-10) is een nationale feestdag in Suriname, de dag van de Marrons. Het is een belangrijke herdenkingsdag voor de Marrons uit Suriname en Frans-Guyana. Om dit te vieren waren er allemaal eettentjes in de Palmentuin en op het Onafhankelijkheidsplein. Hier hebben wij genoten van ons eerste echt Surinaamse gerecht, genaamd POM. Waaruit het bestaat weet ik niet, maar lekker was het wel.
Morgen staat er nog een fietstochtje (25km) naar Peperpot gepland en dan zullen we zondag vertrekken naar het binnenland (Botopasi)!
Vergeet de nieuwe 'kiekjes' niet te bekijken!
maandag 6 oktober 2014
al weer vier daagjes weg
We zijn hier nu al vier dagen en beginnen nu dan eindelijk aan de warmte en het tijdverschil te wennen. Natuurlijk hebben we wel de behoefte om af en toe af te koelen dus zijn we eergister (4-10) op zoek gegaan naar een zwembad. We vonden een groot 50 meter zwembad, waar we beiden heerlijk baantjes hebben kunnen trekken. In het zwembad voel je je wel een buitenstaander tussen alle Surinamers. Je wordt heel erg bekeken,twee van de slanke bleekscheten. Gelukkig beginnen wij langzaam ook een kleurtje te krijgen.
Gister (5-10) begonnen we de dag met een wandeling langs de markt waar ze bergen met fruit verkochten. We hebben beide een aantal mango's gekochten. En we kunnen jullie vertellen, ze smaken hier tien keer lekkerder dan in NL. De rest van de dag hebben wij samen met een groep Nederlandse studenten een uitje gemaakt naar Overbridge. We hadden een bus gehuurd voor 30 personen, die ons heen-en-terug bracht. Ideaal geregeld! Overbridge is een soort strand wat je het echte Robinson gevoel geeft, alleen is het water niet mooi helder blauw maar bruin. Op het strand staan allemaal hutjes gemaakt van bananenbladeren waaronder je bijvoorbeeld je hangmat kunt hangen.
Als echte Nederlanders hebben we in het water een potje trefbal gespeeld en daarna zijn we gaan bakken op het strand. Op dat moment dachten we deze dag kan niet meer beter worden, maar het bleek toch anders te zijn. Iemand had op de een of andere manier een speedboot geregeld. Te gaaf! De boot ging super snel, de muziek stond lekker hard en we waren met z'n alle aan het genieten. NU was deze dag echt compleet.
Vandaag (6-10) besloten we te starten met ons onderzoek en de stage bij de JTV te gaan regelen. Het acclimatiseren had lang genoeg geduurd. Toen we bij de JTV aankwamen bleek onze begeleider er al wel te zijn, echter werden we pas een uur later ontvangen. Maar we zaten mooi op een bankje in de schaduw te wachten. Tijdens het gesprek kwam naar voren dat we waarschijnlijk pas op z'n vroegst over drie weken er terecht kunnen. Beetje een tegenvaller, maar genoeg andere dingen te doen. Zo hebben we vandaag contact gehad met tandarts Terborg en gaan we waarschijnlijk van zondag tot en met donderdag het binnenland in om daar aan de slag te gaan als tandarts. Morgen hebben we afspraak staan met de tandarts, dus jullie horen snel de details.
Natuurlijk hebben we gedurende deze dagen weer wat leuke kiekjes, dus vergeet ze niet te bekijken!
Als echte Nederlanders hebben we in het water een potje trefbal gespeeld en daarna zijn we gaan bakken op het strand. Op dat moment dachten we deze dag kan niet meer beter worden, maar het bleek toch anders te zijn. Iemand had op de een of andere manier een speedboot geregeld. Te gaaf! De boot ging super snel, de muziek stond lekker hard en we waren met z'n alle aan het genieten. NU was deze dag echt compleet.
Vandaag (6-10) besloten we te starten met ons onderzoek en de stage bij de JTV te gaan regelen. Het acclimatiseren had lang genoeg geduurd. Toen we bij de JTV aankwamen bleek onze begeleider er al wel te zijn, echter werden we pas een uur later ontvangen. Maar we zaten mooi op een bankje in de schaduw te wachten. Tijdens het gesprek kwam naar voren dat we waarschijnlijk pas op z'n vroegst over drie weken er terecht kunnen. Beetje een tegenvaller, maar genoeg andere dingen te doen. Zo hebben we vandaag contact gehad met tandarts Terborg en gaan we waarschijnlijk van zondag tot en met donderdag het binnenland in om daar aan de slag te gaan als tandarts. Morgen hebben we afspraak staan met de tandarts, dus jullie horen snel de details.
Natuurlijk hebben we gedurende deze dagen weer wat leuke kiekjes, dus vergeet ze niet te bekijken!
zaterdag 4 oktober 2014
Reis en eerste dag
De reis
De wekker ging op onze vertrekdag om zes uur zodat we om een uurtje of half acht op Schiphol zouden zijn. We werden uitgezwaaid door onze familie en vrienden. Dit afscheid was raar en maakte het vertrek definitief en we zullen ze gaan missen. Bij de gate moesten we een half uur langer wachten, maar dat maakte niet uit, want de Surinamers hadden ons genoeg te vertellen over hun prachtige land. Uiteindelijk stegen we om twaalf uur op. In het vliegtuig kwamen we er gelijk achter dat Surinamers erg veel van praten en eten houden. Ze stonden in groepjes met elkaar te kletsen en we kregen gedurende de vlucht voldoende eten en drinken. Zo hadden we onze eerste röti met kip al achter onze kiezen voordat we in Suriname waren. Deze was overigens niet heel erg lekker. We hopen later betere te proeven. We hadden in het vliegtuig ook een beroemdheid, nl Sabrina Starke met band. Zij gaat in Paramaribo over een paar weken een concert geven. We vermaakten onszelf met films waardoor de tijd voor Sarissa voorbij vloog en voor Reinie wat dragelijker werd. De laatste twee uur van de vlucht was er veel turbulentie dus toen werd het tijd om te landen. Om half vier landden we op Surinaamse bodem en werden we omarmd door een bloedhete deken. Ons vliegtuig was het enige vliegtuig wat op dit kleine vliegveldje stond en alles ging op Surinaams tempo. Dat hield in dat we anderhalf uur bij de douane hebben moeten wachten voor een stempel. Door dit lange wachten konden we wel gelijk bij onze koffers en meteen een taxi pakken naar Paramaribo.
Na een uur rijden kwam we aan bij onze woning en dat er nogal verlaten bij stond. We schrokken hiervan, echter na vijf minuten deed Eline (onze huisbaas) de deur open en werden we hartelijk ontvangen. Ze stelde ons voor aan onze andere huisgenoot, Andrea, een diëtiste uit Nederland. Zij heeft voor ons pannenkoeken gebakken die we samen hebben opgegeten en daarna zijn we om half negen naar bed gegaan.
Dag 1 (3-10)
Sarissa werd om zes uur wakker dus heeft Andrea vergezeld bij haar ontbijt, want die moest om zeven uur al werken. Reinie werd om acht uur wakker en toen zij ook het hele ritueel van zonnebrand en anti-muggespray had gedaan gingen we de stad verkennen. We begonnen bij de bank en daarna liepen we door naar het Onafhankelijkheidsplein en de palmentuin. Het was heet (34 gr) waardoor we ook op z'n tijd even moesten zitten en veel water moesten drinken. Na dit culturele uitstapje zijn we de winkels en de McDonalds op gaan zoeken. Sarissa wilde graag weten welke McFlurry ze hier hebben. De keuze was teleurstellend (M&Ms en een zwarte poederspul zonder naam). Ook was het verrassend dat de McDonalds om elf uur al bomvol zat. Het was voor ons gevoel drie uur, dus dit was een rare gewaarwording. Door deze wandeling en hitte waren we al best wel uitgeput waardoor we besloten alleen nog even vers fruit te halen en vervolgens naar huis te lopen. Alleen dit laatste deel verliep iets anders dan verwacht....we waren verdwaald. Als eerste besloten we op gevoel te gaan lopen, maar dat bleek al snel niet zo'n succes. Uiteindelijk hebben twee politieagenten ons de weg gewezen. Aan het eind van de middag hebben we nog een Surinaams sim-kaart gekocht zodat we Jopie konden bellen voor een fiets. Eén fiets was ons al ter beschikking gesteld door Eline. Op deze fiets gingen we met z'n tweeën al links fietstend in een stad zonder verkeersregels de tweede fiets ophalen. Sarissa heeft al een hekel aan fietsen in Amsterdam, maar dit was helemaal een ramp.
's Avonds zijn met een groep Nederlandse studenten gaan eten bij Bar Zuid. Het was leuk en gezellig andere studenten te leren kennen en hun verhalen te horen. Zij gingen daarna nog met de partybus op pad, echter namen wij de taxi naar huis omdat wij nog op Nederlands schema zaten.
Dit weekend doen we nog rustig aan. Maandag zullen we starten met ons onderzoek en de JTV bezoeken voor onze stage. Foto's van de afgelopen dagen zijn te vinden bij 'Foto's'. We houden jullie op de hoogte!
De wekker ging op onze vertrekdag om zes uur zodat we om een uurtje of half acht op Schiphol zouden zijn. We werden uitgezwaaid door onze familie en vrienden. Dit afscheid was raar en maakte het vertrek definitief en we zullen ze gaan missen. Bij de gate moesten we een half uur langer wachten, maar dat maakte niet uit, want de Surinamers hadden ons genoeg te vertellen over hun prachtige land. Uiteindelijk stegen we om twaalf uur op. In het vliegtuig kwamen we er gelijk achter dat Surinamers erg veel van praten en eten houden. Ze stonden in groepjes met elkaar te kletsen en we kregen gedurende de vlucht voldoende eten en drinken. Zo hadden we onze eerste röti met kip al achter onze kiezen voordat we in Suriname waren. Deze was overigens niet heel erg lekker. We hopen later betere te proeven. We hadden in het vliegtuig ook een beroemdheid, nl Sabrina Starke met band. Zij gaat in Paramaribo over een paar weken een concert geven. We vermaakten onszelf met films waardoor de tijd voor Sarissa voorbij vloog en voor Reinie wat dragelijker werd. De laatste twee uur van de vlucht was er veel turbulentie dus toen werd het tijd om te landen. Om half vier landden we op Surinaamse bodem en werden we omarmd door een bloedhete deken. Ons vliegtuig was het enige vliegtuig wat op dit kleine vliegveldje stond en alles ging op Surinaams tempo. Dat hield in dat we anderhalf uur bij de douane hebben moeten wachten voor een stempel. Door dit lange wachten konden we wel gelijk bij onze koffers en meteen een taxi pakken naar Paramaribo.
Na een uur rijden kwam we aan bij onze woning en dat er nogal verlaten bij stond. We schrokken hiervan, echter na vijf minuten deed Eline (onze huisbaas) de deur open en werden we hartelijk ontvangen. Ze stelde ons voor aan onze andere huisgenoot, Andrea, een diëtiste uit Nederland. Zij heeft voor ons pannenkoeken gebakken die we samen hebben opgegeten en daarna zijn we om half negen naar bed gegaan.
Dag 1 (3-10)
Sarissa werd om zes uur wakker dus heeft Andrea vergezeld bij haar ontbijt, want die moest om zeven uur al werken. Reinie werd om acht uur wakker en toen zij ook het hele ritueel van zonnebrand en anti-muggespray had gedaan gingen we de stad verkennen. We begonnen bij de bank en daarna liepen we door naar het Onafhankelijkheidsplein en de palmentuin. Het was heet (34 gr) waardoor we ook op z'n tijd even moesten zitten en veel water moesten drinken. Na dit culturele uitstapje zijn we de winkels en de McDonalds op gaan zoeken. Sarissa wilde graag weten welke McFlurry ze hier hebben. De keuze was teleurstellend (M&Ms en een zwarte poederspul zonder naam). Ook was het verrassend dat de McDonalds om elf uur al bomvol zat. Het was voor ons gevoel drie uur, dus dit was een rare gewaarwording. Door deze wandeling en hitte waren we al best wel uitgeput waardoor we besloten alleen nog even vers fruit te halen en vervolgens naar huis te lopen. Alleen dit laatste deel verliep iets anders dan verwacht....we waren verdwaald. Als eerste besloten we op gevoel te gaan lopen, maar dat bleek al snel niet zo'n succes. Uiteindelijk hebben twee politieagenten ons de weg gewezen. Aan het eind van de middag hebben we nog een Surinaams sim-kaart gekocht zodat we Jopie konden bellen voor een fiets. Eén fiets was ons al ter beschikking gesteld door Eline. Op deze fiets gingen we met z'n tweeën al links fietstend in een stad zonder verkeersregels de tweede fiets ophalen. Sarissa heeft al een hekel aan fietsen in Amsterdam, maar dit was helemaal een ramp.
's Avonds zijn met een groep Nederlandse studenten gaan eten bij Bar Zuid. Het was leuk en gezellig andere studenten te leren kennen en hun verhalen te horen. Zij gingen daarna nog met de partybus op pad, echter namen wij de taxi naar huis omdat wij nog op Nederlands schema zaten.
Dit weekend doen we nog rustig aan. Maandag zullen we starten met ons onderzoek en de JTV bezoeken voor onze stage. Foto's van de afgelopen dagen zijn te vinden bij 'Foto's'. We houden jullie op de hoogte!
woensdag 1 oktober 2014
Laatste dagje in Nederland
Onze laatste dag in Nederland is aangebroken. Morgen zullen we dan eindelijk vertrekken naar het heerlijk warme Suriname en zal het grote avontuur gaan beginnen. We weten nog niet goed wat ons te wachten staat, maar weten heel goed wat we in Suriname willen gaan doen. We hopen aan veel kinderen tandheelkundige hulp te kunnen bieden , tandartsen in Paramaribo te ondervragen over hun behandelingen en daarnaast veel van het land Suriname te kunnen zien.
Vandaag zullen we voor de laatste keer onze koffers checken en natuurlijk afscheid nemen van familie en vrienden, die we heel erg gaan missen!
We zullen jullie zo spoedig laten weten hoe onze vlucht naar Suriname is verlopen en wat onze eerste indruk van Suriname is.
Tot snel!
Liefs,
Sarissa en Reinie
Vandaag zullen we voor de laatste keer onze koffers checken en natuurlijk afscheid nemen van familie en vrienden, die we heel erg gaan missen!
We zullen jullie zo spoedig laten weten hoe onze vlucht naar Suriname is verlopen en wat onze eerste indruk van Suriname is.
Tot snel!
Liefs,
Sarissa en Reinie
Abonneren op:
Posts (Atom)