50 dagen weg!

Gisteren was onze 50ste dag in Paramaribo. De tijd gaat veel te snel!

De afgelopen weken hebben we weer veel kinderen behandeld. Ieder van ons heeft tot nu toe al 130 patiënten zelf behandeld. We werken nu iedere week 2,5 dag op het centrum van de JTV, 1 dag bij de Prakiki school praktijk en 1 dagdeel bij de Kennedy school praktijk. Dus geen tijd om ons te vervelen. Elke keer blijven we ons weer verbazen over de gebitssituaties van de kinderen. Het poetsen van de tanden heeft hier een hele lage prioriteit, want ze kunnen het wel, maar lijken het gewoon niet te doen. Elke keer probeer je het weer op een andere manier uit te leggen of de kinderen te motiveren, maar de volgende keer zit de mond toch weer vol plaque. Inmiddels hebben we door dat kindjes van drie jaar met een gatenkaasgebit eerder regel dan uitzondering zijn. Naast het behandelen geven we om en om één ochtend in de week voorlichting op basisscholen. Dit is erg leuk om te doen, maar ook erg vermoeiend. Het is allereerst erg warm in de klaslokalen, daarnaast is het lastig om orde te houden. Gelukkig hebben we altijd onze lachende aap bij ons :D

Naast onze stage zijn we ook nog druk met ons onderzoek. We hebben nu al 33 vragenlijsten binnen en hopen de komende week de laatste 9 vragenlijsten van de tandartsen te ontvangen!

Op de dinsdag en donderdag avond gaat Sarissa met Andrea naar Salsa les. Sinds vorige week moeten ze met Surinaamse mannen dansen. En zij kunnen DANSEN! Het maakt niet meer uit of je het wel of niet kan, want zij kunnen het en zorgen ervoor dat jij het ook kan.

Afgelopen weekend hebben wij elkaar bijna niet gezien. Op de vrijdag was Sarissa bij tandarts Yazdani om daar samen met dhr. Teeuw (parodontoloog op ACTA) patiënten te screenen op parodontitis voor een cursus op zondag. S'avonds ging ze mee naar een klinische avond voor de tandartsen in Paramaribo. Meneer Teeuw vertelde aan de tandarts over de relatie tussen parodontitis en diabetes mellitus en het behandelen van patiënten met parodontitis.
Reinie was deze avond gezellig uit eten bij Souposo met een groepje vrienden. Zij heeft daar genoten van heerlijke pindasoep en een cocktail.
De zaterdag moest Sarissa alweer op tijd op, omdat ze ging helpen op een congres over diabetes mellitus. Ze was de assistente van tandarts Yazdani en meneer Teeuw. Ze heeft aan de mensen verteld hoeveel suiker in bepaalde dranken zitten en wat daar de gevolgen van zijn voor zowel het gebit als de algehele gezondheid. Daarnaast hielp ze tijdens de workshops door 'wonden' op de armen van de mensen te plakken.'De wond' stelde de wond voor die in de mond aanwezig is bij parodontitis. Het was een hele gezellig dag waar ze zelf ook een hoop van geleerd heeft.
Reinie was deze dag naar de Vlindertuin in Lelydorp samen met Ginny en Sanne. Zij gingen daar met de stadsbus heen, wat al een avontuur op zich was. Het was zweten in een propvol minibusje zonder airco, maar dan waren ze er wel voor SRD 1,60 (0,40 eurocent) pp. De vlindertuin bestond voor het grootste gedeelte uit een kwekerij van vlinders, schildpadden en slangen. Ze kregen hier een rondleiding waarin elk stadium van de vlinder voorbij kwam en werd uitgelegd. De vlinderpoppen worden net zoals de baby schildpadden en baby slangen geëxporteerd naar Noord-Amerika en Europa. De schildpadden waren veel te schattig om geen schelfies (schildpadselfies) van te maken. Bij de slangen waren ze al weer snel vertrokken, want de levende ratten die als voer zouden dieren stonken verschrikkelijk. De vlindertuin zelf bezochten ze als laatst waar negen soorten vlinders in vlogen. Blijven zitten voor een degelijke foto waren de vlinders niet van plan, dus daar hebben ze wel een tijdje rond gelopen.

S'avonds zijn we wel samen met een groep uit eten gegaan bij Madonna's en daarna door gegaan naar de Zanzibar. We hebben daar genoten van heerlijke cocktails. Rond een uurtje of twaalf ging Reinie naar huis, terwijl Sarissa besloot om weer 'ns van het Surinaamse uitgaansleven te genieten.

De zondag was Sarissa natuurlijk brak, dus zij besloot samen met haar stapmatties (Kamjar en Michiel) te gaan chillen bij het zwembad. Reinie ging gezellig lunchen en dineren bij Zus & Zo. Zij heeft met Sanne en Ginny de gehele menukaart uitgeprobeerd (inclusief cocktails!).

Vanavond hebben we een afscheidsfeestje voor Kamjar, omdat hij komende dinsdag weer zal vertrekken naar Nederland. Deze avond zullen we ook een bezoekje gaan brengen aan de karaokebar en de avond eindigen bij Touché.

Morgen zullen we weer op trip gaan naar Voltzberg en Raleighvallen! Dus we zijn weer even vier dagen onbereikbaar.

Tot snel!
Liefs,
Sarissa & Reinie

ps. zie de foto's

Expeditie Robinson in Bigi Pan

Ja, inderdaad. We zijn afgelopen weekend naar Bigi Pan geweest. Maar voordat we zaterdag in alle vroegten vertrokken gingen we vrijdagavond nog met Eline (huisbazin) uit eten bij Blauwgrond. Dit is een straat in het noorden van Paramaribo met veel Javaanse eettentjes. We liepen hier verschillende restaurantjes binnen, maar bij veel was bijna alles uitverkocht. Uiteindelijk dachten we een leuke plek gevonden te hebben, maar toen het eten werd opgediend viel dit toch een beetje tegen. Het was vet. Heel vet. Zo vet dat je gezicht erin weerspiegelde. Ondanks dat maakten we er toch een gezellige avond van. De volgende ochtend ging de wekker weer vroeg voor onze trip naar Bigi Pan. Dit begon met een lichte tegenvaller. De auto van de chauffeur had een lekke band en kwam dus pas drie kwartier later. Ach, dan konden wij nog even wakker worden. We reden drieëneenhalf uur richting Nickerie door verschillende landschappen. Toen we op een gegeven moment door de polder reden dachten we even thuis te zijn. Bij Nickerie werden we opgewacht door de zoon van Stephanie (eigenaresse van de lodge waar we zouden verblijven). Met hem gingen we in een korjaal de rivier op. We werden echter na tien minuten afgezet aan de kant waarna de boot wegvoer. We keken elkaar verrast en verbaasd aan waarop iemand zei: 'Welkom bij Expeditie Robinson'. Deze opmerking werd nog eens bevestigd toen de boot even verder aan kwam varen en wij deze de heuvel op moesten trekken. Aan de andere kant van de heuvel was het kanaal dat zou leiden naar het meer van Bigi Pan. Toen we met z'n allen de proef gewonnen hadden voeren we drie kwartier over het kanaal. We zagen al een aantal rode ibissen (knal rode vogels) meerdere zilverreigers, ijsvogels en moerasbuizerds. Midden op het meer stonden een aantal huisjes en één daarvan was de lodge waarin wij dit weekend zouden verblijven. Hier probeerden we uiteraard gelijk de hangmatten uit en na goedkeuring aten we een heerlijke lunch. De extra opgedane energie gebruikten we gelijk om te kajakken op het meer tegen de sterke wind in. Pas toen we daarna gingen zwemmen kwamen we erachter dan het mega diepe water maar 40 centimeter bleek te zijn met een zeer drassige kleibodem. Een moddergevecht was onvoorkomelijk. Aan het eind van de dag gingen we met de korjaal verder het meer op waar we flamingo's en vliegende vissen zagen en kolonies rode ibissen en zilverreigers die naar hun slaapplaats vlogen. En het geluk hadden wij dat onze bootsman wist waar deze slaapplaats was. Op deze plek zagen we duizenden vogels door elkaar, de één nog harder kwetterend dan de ander. De zonsondergang tegemoet vaarden we verder over het meer waar ook nog de visnetten werden leeggehaald. Want er moest nog een heerlijk diner klaargemaakt worden. Sarissa hielp de kok met het maken van Barra's, Tilapia en Saotosoep. We werden tijdens het eten verrast met de komst van Stephanie met een kaaiman in haar handen. Ze had ons eerder gewaarschuwd dat kaaimannen vangen moeilijk zou worden met de volle maan, de tijd van het jaar en het feit dat ze al een week geen had gevonden. Het was bijzonder zo'n dier van dichtbij te zien en vast te houden. Maar er zijn nog meer gevaarlijke dieren in Bigi Pan. Na het eten gingen we met de korjaal erop uit om op zoek te gaan naar slangen. We vonden er uiteindelijk twee in de bomen. Het waren Labaria's waarvan een beet onbehandeld fataal is.  De dag zou niet goed afgesloten zijn als er niet nog een fantastische party was. En dus kwam de Borgoe, bier en wijn op tafel en ging zelfs de discobal aan. Toch waren we allemaal veel te rozig om het belachelijk laat te maken. Sarissa sliep wederom in een hangmat en Reinie in een bed, maar we hadden allebei slecht geslapen. Het was koud en het waaide door de vloer en de muren heen. We deden samen om kwart over zes nog een poging de zonsopkomst te zien, maar het was te bewolkt. Reinie besloot dus lekker terug haar nestje in te duiken en Sarissa ging enthousiast voor ons allemaal ontbijt klaar maken. Bakabana's, scrambled eggs en watermeloen werden ons aangeboden. Het smaakte heerlijk. Een tripje naar de Atlantische Oceaan zat er vandaag helaas niet in vanwege de lage stand van het water, maar van deze vrije tijd maakten wij dankbaar gebruik door heerlijk te chillen op de pier. Sarissa leerde vis fileren die we later met de lunch hebben gegeten. Sarissa kreeg het voor elkaar de sfeer te verpesten door iemands liefdesverklaring af te wijzen met als gevolg dat met de eilandraad iedereen zichzelf vrijwillig aanbood in de eerstvolgende korjaal naar Nickerie te stappen. De boot hoefde dit keer niet over de heuvel getrokken te worden, maar nam zelf een aanloopje. In de auto terug naar Paramaribo sliepen we allemaal een paar uur bij in de bevriezende airco.
We zijn weer een prachtige ervaring rijker!

Check the pictures!!

Al weer anderhalve week verder! Nu al vijf weken in Su!

De afgelopen dagen zijn voorbij gevlogen.
Op maandag hadden we onze eerste officiële stagedag op JTV (centrum). We beginnen rustig aan met intakes en zullen vanuit de intakes uitgebreidere behandelplannen gaan maken en uitvoeren. Het valt gelijk op dat de kinderen veel tandsteen hebben en ook veel gaatjes (helaas :( ).
Na een ochtend werken zijn we naar de vreemdelingendienst gegaan om ons verblijf te verlengen. Reinie had het heel slim haar vliegticket op haar tablet staan, echter was dit niet voldoende. Dus STRESS. Vlug naar de Hermitage Mall geraced om daar te printen. Maar dit ging nog niet zo makkelijk. Bij de printwinkel kreeg ze een emailadres waar ze naar toe moest mailen, vervolgens moest ze naar de McDonalds op hun Wi-Fi het mailtje te sturen en daarna dus weer terug naar de printwinkel om het te laten printen en twee verdiepingen lager weer te betalen. Efficiëntie is hier alles... ahum. Vijf minuten voor sluitingstijd was ze weer terug bij de vreemdelingendienst, dus we mogen blijven. Jeej :-)
Dinsdag, woensdag en donderdag stonden vooral in het teken van onze stage en onderzoek. Vele uren gemaakt bij de JTV en de laatste tandartsen bezocht voor het afgeven van vragenlijsten en afnemen van interviews.
Vrijdag werkten we op de poli van de Kennedyschool met dove kinderen. Het was erg bijzonder deze kinderen voorlichting te geven en in de stoel te behandelen. Dan zit je opeens letterlijk met je mond vol tanden. Maar met handen en voeten kwamen we heel ver. En toen... WEEKEND!! Vrijdagavond zijn we gezellig met Andrea uit eten gegaan bij Souposo. Sarissa heeft eindelijk kunnen genieten van een heerlijk, echte Surinaamse pindasoep en Reinie had een lekkere salade.
Na het etentje zijn we doorgefietst  naar de verjaardag van onze Belgische vriend, Michiel. Erg gezellig, maar rond kwart voor één vonden Reinie en Andrea het wel prima en zijn zij naar huis vertrokken. Sarissa was er nog niet klaar mee, die ging het uitgaansleven van Paramaribo ontdekken en kwam rond een uurtje of vijf thuis.
Sarissa heeft de volgende dag dan ook weinig uitgevoerd, terwijl Reinie Paramaribo Zoo heeft bezocht. De dierentuin was niet groot, maar bevatte wel de meeste dieren die in het wild in Suriname leven. Grappig was ook om te zien dat in de bomen aan de rand van de dierentuin heel veel wilde apen te zien waren, doodshoofdaapjes en kapucijnaapjes. Deze gaven eten door aan de apen in de kooien. Al met al was Reinie toch weer mooi twee uurtjes zoet.
S'avonds hadden we het volgende feestje alweer gepland staan. Een HALLOWEENPARTY. Ja, op 1 november, ja. Wij verschenen samen met onze huisgenote als tandarts (cheap en eng). Het was een zeer geslaagd feest. Maar dat betekende uiteraard wel dat we de dag erna de hele dag uitbrakte op bed. Af en toe wisselden we het bed af voor de hangmat of de bank, maar dat was dan wel het meest sensationele wat er zondag gebeurde.
De werkweek begon weer op maandag en inmiddels krijgen we weer een aardig normaal ritme. Dinsdagavond ging Sarissa met een aantal andere studenten salsa dansen wat een heel leuke en gezellige avond werd.
Nog een paar daagjes werken deze week en dan is het weer weekend! En we hebben wéér een trip gepland... Waar naartoe? Dat lees je volgende week...

Niet veel foto's dit keer, maar wel leuk om even te bekijken!